kitapsihirbazı, tatil, köy falan

Teyzem benim için para bırakmış ayıptır söylemesi. Ben de ne yapayım, kitaba gömeyim bütün parayı dedim ve günler önce kitap siparişi verdim. Kitaplarım dün elime ulaştı. Ayın 19'unda şöyle bir yazı yayınlamış fakat daha sonra yufka yürekliliğime yenik düşüp yazıyı kaldırmıştım:

"Çok sinirliyim, dertliyim. İndirimlerinin cazibesine kapılıp kitapsihirbazı.com'dan sipariş verdim. Biliyorsunuz köye de gideceğim, bu kitapları bekleyip duruyoruz. Kitapların belirtilen temin süreleri geçtiği halde biri dışında hiç biri temin edilmemiş görünüyordu. Onlara bir mesaj bıraktım, ailemle şehir dışına çıkacağımızı söyledim. Bu nedenle kitapların elime ne zaman ulaşacağını bilmek istediğimi belirttim. "Perşembe günü elinizde olur" dediler. Salı günü kargoya verilecekti. Salı günü baktığımda kitapların durumu aynıydı. Yine mesaj gönderdim, "Cuma elinizde olur" gibi bir yanıt aldım. Dün kargoya vermiş olmaları gerekiyordu bu durumda. Kitaplarım hâlâ kargoya verilmemiş, ikisi henüz temin edilmemiş.
Bana mazeret bildirip kitapları kısa sürede temin edemeyeceklerini söyleselerdi belki bu alış verişimi onlardan yapmazdım ama dürüstlüklerine güvenerek bundan sonraki alış verişlerimi oradan yapardım. Kısa vade çözümleri üretip günü kurtarmak yerine dürüst davranıp kalıcı müşteriler kazanabilirlerdi fakat şu durumda hem siteye güvenim sarsıldı, hem babamı özledim, hem lanet ettim kitaplara. Ne istek kaldı içimde ne bir şey.
Kişisel etik değerleri çok önemli, ilkeli insanlarla çalışmak, ilkeli insanlarla bulunmak çok önemli. İşte ben bunu anlatmaya çalışıyorum hep "ilkeli insan yok" diye yırtınırken. Pu.
(NOT: İsteğim doğrultusunda temin edilemeyen iki kitabı iptal edip siparişimi kargoya vermişler. Ağlamak istiyorum ulan.)"

 Ben böyle bir site hakkında bir firma vs hakkında olumsuz yorumlarda bulunmayı hiç sevmiyorum. Kıyamıyorum insanlara, çok söylenmek kötülemek istemiyorum. Kitapsihirbazı hakkında bir sürü olumlu yorum okuduğum, takip ettiğim kitap bloglarının da yazarlarının bazılarının zaman zaman alış veriş yaptığı bir siteydi. Gerçekten güzel indirimler de yapıyorlar fakat biraz güvenim sarsıldı bu alış verişimde onlara karşı. Bir şans daha veririm ben kesin siteye, zaten ben her insana ve her siteye en az üç şans veriyorum ama daha geniş bir zamanda alırım herhalde, köye gidiş arefesinde değil.

Biraz bu kitapları bekledik. Aslında bu gün gidecektik ama uygun saatte bilet bulamadık, köye gidişimiz pazartesiye kaldı. Blogumu çoook eskiden beri okuyanlar bilirler, nefret ettiğim bir yerdir köy. İki üç senedir de gitmiyordum ama bu kez biraz Nejdet Amcaları özlediğimden, biraz babama kıyamadığımdan olur dedim köye gitme işine. Zaten temmuzda Ankara'ya döneceğim yani 8-10 gün kalacağım köyde. Fotoğrafta gördüğünüz kitapları ve fazlasını götürüyorum, okuduklarımı bırakacağım okuyamadıklarım oradan Ankara'ya yol alacak. Adana'ya dönmüyorum, oradan direkt Ankara'ya geçecekmişim.

Yaz okulu için para yatırmam gerekecek, o işi nasıl yapacağız hiç bilmiyorum. Orada internete erişimim olmayacak, Mert takip edecek o konuları. Cansu "Bana gönderirsin, ben yatırırım senin adına parayı" demişti, gerekirse öyle şeyler yapacağım. Ya da Mert de yapabilir bu işi benim için.

Bu aralar biraz kendimi kurcalayıp duruyorum. Evde durmaktan kafayı yemek üzereyim biraz da. Umarım köyde ölmem. Bir yandan da salıncağımı ve dut ağacını özledim.

İnternet sağlama peşine düşmüştüm kendime orada geçireceğim süre için ama vazgeçtim. Sanırım biraz internet ortamından da uzaklaşmak daha iyi olur benim için, Mina da öyle demişti ve haklı. Günlüğüm yanımda, ona yazabilirim bol bol. Rollo May'in kitabına tekrar bakmak iyi bir fikir olabilir. Biraz tüketmeye, okumaya ve kaldırmaya ara verip sindirmem gerecek bir şeyleri. Biraz kendimle konuşmam gerekiyor, bunun için sessizlik en iyisi ve sürekli uyaranlardan uzak kalmak.

Kim olduğum ve kim olmak istediğim konusunda kendimi sorguladığım bir dönem, yine, yeniden. Tabii ki bu soruları cevaplamak için 8-10 gün yeterli olmayabilir ama sanırım salıncağımda zihnim daha iyi çalışıyor, sanırım düşünmem konusunda yardımcı olacak bu tatil bana.

Sıkıntıdan battaniye örmeye karar verdim. Yanda gördükleriniz de battaniyemin ilk iki adımı. Annem de yapıyor, aslında hep annem yapıyor. O benden daha çok yaptı, ben üç tane falan ördüm galiba bu motiflerden. Annem 17 :D Bunlarla uğraşacağım, annemle uzun süreden sonra ilk kez ortak bir şey çıkaracağız herhalde ortaya, battaniye candır. Belki bisiklete de binerim.

Sanırım söyleyeceklerim bu kadar. Nefis albümler indirdim, ipodum da bu tatile benim kadar hazır. Sonra kaldığım yerden yazmaya devam ederim zaten, gün be gün duyarsınız bir ayı kakasında nelerin olduğunu ahahaha.

Buralarda olmadığım (kısa) süre içerisinde beni özleyin. Değişik kararlar alma arefesindeyim, bundan sonrası benim için çok daha güzel olacak, umuyorum.

İyi tatiller bana, tabii ki size de.
Temmuzun sekizinde kesin görüşürüz eheh.
:*