15 Temmuz 2014 Salı

yeni doktor

Geçenlerde Esin'e hiç düzelmediğim üzerine bir mesaj atmıştım, daha kötü olursan ara demişti. Daha kötü oldum ve aradım, alışılageldiği üzre ilacımın dozunu arttırdı. Onu yazdırmak için kampüsteki sağlık merkezine gittim. Psikiyatr gelmiş, ona yönlendirdiler beni. Gittim herifin yanına işte. "İlaç yazdırmaya geldim ben" dedim. O da haliyle sorguladı ne yazdıracağımı neden yazdıracağımı. Ya, aslında şöyle şeyler:

-Merhaba, ben ilaç yazdıracaktım.
+ Merhaba, gel bakalım. Ne ilacı yazdıracaktın?
-(ilacın ismini ve dozunu söylüyorum ve bahsettiğimiz bir antidepresan.)
+Hmm... Neden yazdıracaktın?
En sevimli gülümsememle
-Depresyondayım. :))))))))))))

Neyse işte biraz sorup soruşturdu. Ne zamandan beri kullanıyorsun, neyin var falan filan.

-Çok çirkin olduğumu düşünüyorum, kendimi öldürmek istiyorum, bir de ağlıyorum falan.
+ Ne kadar zamandır böylesin? Bu düşünceler ne zamandan beri var?
-Iıı marttan falan beri sanırım.
+Ağlama isteği? Gün boyu öyle misin?
-Hayır akşam altıdan sonra.
+Ne oluyor akşam altıdan sonra?
-Bir şey olmuyor, normal yaşıyorum.
+O zamana kadar ne yapıyorsun?
-Kitap falan. Okul varsa okula geliyorum işte. Sıradan şeyler.

Bunları Esin'le de konuştuğumuz için benim adıma ilgi çekici değil. Sıkıcı, gereksiz. Ama o gerekli gördü. Adam haklı tabi aslında.

-Size çok deli insanlar da geliyor mu?
+Yok öyle demeyelim de, çok hastamız var tabii.

Bir şeyler daha konuşuluyor, küçük bir sessizlik oluyor.

-Siz çok ilginç buluyor musunuz işinizi?
+Neden soruyorsun bunları?
-Çünkü dışarıdan bakınca çok ilginç bir iş gibi görünüyor.
+Her mesleğin kendine göre özellikleri var tabii.

Benimle kendisine dair pek bir şey paylaşmadı. Yaşlı biraz, ama zayıf. Değişik bir adam.

+Kendine zarar vermek derken kastettiğin ne? Hiç böyle bir girişimin oldu mu?
- Hayır olmadı.
+Böyle planların var mı peki?
-Birkaç tane var.
+Nasıl planlar?
-Böyle olursa şöyle yaparım, şöyle olursa böyle yaparım gibi planlar.
+Anladım.

Bunları konuşurken şaşırdım tabii biraz. Buraya yazarken de şaşırıyorum. İlk kez gördüğüm birine bunları söyleyivermek biraz garip. Hiç görmediğim bir çok insanla paylaşmak da garip.

Yanlış ilaç yazdı, eczacı veremedi bana ilaçlarımı. Bir ay sonra kontrole gidecekmişim. Gerekli görürse ilaçlarımın dozunu veya komple kendisini değiştirecekmiş. Ben Esin'den memnundum, yeni doktor istemiyorum ki. Yine de tamam dedim adama.

Kedimiz oldukça iyi. Göbek yaptı. Balık ve tavuk ciğerine bayılıyor. Azıcık koşuşturmayı, etrafı incelemeye de başladı. Tuvalete ve banyoya girme konusunda çok istekli, her fırsatta içeri atıyor kendisini. Haftaya aşı olacak. Mutluyuz kediyle.

Ben bu aralar yine, hep olduğu gibi çok ergenim ve çok şöyleyim:
Yukarıdaki konuşma şöyle devam ediyor:

+...
-Ama merak etmeyin, yapmam.
+Umarım yapmazsın.

Ben kendi adıma Esin'in bana karşı yaklaşımından çok memnunum. Benim başımdaki şey çok normal bir şeymiş gibi (ki öyle gerçekten) ve herkesin başına gelebilirmiş gibi (ki öyle gerçekten) ve pek çok insan bu tip sorunlarla boğuşuyormuş gibi (ki bu da doğru olabilir) davranıyor. Esin bu konuyu büyütmüyor, bu benim için rahatlatıcı. Onunla görüşünce zıvanadan çıkmadığıma emin oluyorum ve durumu daha objektif, daha sakin, daha rahat karşılıyorum. Bu doktor beni biraz gerdi.

Bütün bunları neden yazdığım hakkında hiçbir fikrim yok ama endişeye mahal yok arkadaşlar. İlkbaharda olduğuma kıyasla çok daha iyiyim. Biraz keyfim bozuk ama bu her şeyin pürneşe bir tavır ardına saklanmasından daha iyi.

Okula falan gidip geliyorum. Entomolojiyi bayağı sevdik. Hocayı da. Sistematik botanikten hâlâ nefret ediyorum. Ayı kakasını işine yalnızca bir kez gidebildim. Bende durumlar böyle, bu kadar.

8 yorum:

  1. Bence de yaşadıkların herkesin yaşayabileceği olağan şeyler. Keşke böyle şeyler hissetmesek ama oluyor işte. Bazen birşeyleri gözümüzde ve beynimizde büyütüyoruz.
    Ama yazdıklarından bana hissettirdiğin "hayatı yaşama ve anlamlandırma isteğiyle dolu bir kız" :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet ya, dönem dönem oluyor böyle. Geçer herhalde. Biraz kilo veriym bu bahaneyle diye düşünüyorum. Bir de kurabiye yapmayı öğrenicem!

      Sil
  2. Doktorların tutumu çok önemli gerçekten, her rahatsızlık için bu böyle... Umarım bu doktora da alışırsın, belki tanıdıkça Esin gibi olur o da:) daha iyi olamana sevindim, sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay çok umutsuzum yeni doktor konusunda, hiç sahiplenmedim de adamı, hiç şöööyle dolu dolu "doktorum" diyemiyorum ahaha. Oysa ki her şeyi sahiplenmeye de meyilli bir tipimdir. Neyse zaten sıklıkla görüşmeyeceğiz o yüzden sorun yok

      Sil
  3. Bir an çok kendimi gördüm yazında. Kendimi kandırıyorum ben çoğu zaman senin aksine, sanırım konuşamazdım kimseyle. Umarım bu doktorla da rahat hissedersin zaman geçtikçe. Okudum ve işte bir şeyler yazmadan gitmeyeyim dedim, sevgiler. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen de böyle hisler içindeysen sen de yardım almalısın belki de. Kendini kandıradabilir insan tabii ki ama en sonunda yine bir noktada kendisiyle yüzleşmek zorunda kalıyor. İyi etmişsin bir şeyler yazmakla, sevgiler :)

      Sil
  4. doktor sohbeti komikti ama :)

    YanıtlaSil

nasiplenin arkadaşlar :)

926 şarkının sadece 200'ünün gösterilmesi ayıp.

Zevkle Takip Ediyoruz:

Kitapkurtları;

Farklı İklimlerden;