Aristoteles okumalarına bir an önce başlayayım istedim ve dün biraz kütüphaneyi karıştırdım. Raflardan birinde bu kısacık (60 sayfa) kitabı buldum. Okuyayım diye aldım, dün başladım, bu gün bitirdim.
Aristoteles, felsefe nedir, ne için yapılmalıdır gibi sorulara yanıtlar arıyor ve insanları felsefe yapmaya davet ediyor, kabaca böyle özetleyebiliriz.
Önce Aristo, neyin daha değerli olduğu konusunu belirlemeye yoluna gidiyor. Diyor ki ulaşılmak istenen şey, bizi ona ulaşmaya götüren şeylerden daha değerlidir.
İnsanı akıllı oluşu nedeniyle doğadaki tüm canlıların üzerine koyuyor. "Algılama ve akıldan yoksun bir insan, bitki halini alır; sadece akıldan yoksun edilirse, bir hayvana dönüşür; irrasyonel olandan kurtarıldığında ve sadece akla dayandığında ise insan, tanrıya benzemeye başlar."
İnsan zihnini ikiye ayırıyor Aristo, zihnin bir rasyonel, bir de irrasyonel kısmı olduğundan bahsediyor. Bu irrasyonel kısmın rasyonel kısmı tamamladığından, rasyonel kısmın ise akıl barındırdığı, bilmeyi sağladığı için daha yüce olduğundan söz ediyor.
Aristoteles bu akıl sahibi, üstün varlık için de mutlulukların en büyüğünün felsefede olduğuna karar veriyor. Aristoteles diyor ki, amaç araçtan daha yücedir. Bilgi, bizi bilmeye götüren şeyden daha yücedir. Bir eylem salt kendisine hizmet için ortaya konursa değerli olacaktır. Düşünce bir amaca hizmet ettiğinde değer yitiriyor Aristo'ya göre. Düşünmek için düşünmek, en değerli olanı, bu yüzden de felsefe en kıymetli uğraş.
İnsanları felsefe yapmaya davet ederken Aristo felsefenin pratik faydalarından bahsediyor. İşte felsefe yapmak için çeşitli araç gerece sahip olunmaması, her an her yerde, sadece düşünme kabiliyetinin felsefe için yeterli olabileceği gibi. "Felsefi kavrayış, daha çok kendi ciddi çabalarımızın ve felsefenin bize arattırdığı şeyleri aramanın bir ürünüdür- sanırım buna herkes katılacaktır-. Bu yüzden, boş mazeretlere sığınmadan, felsefe yapmalıyız." diyor.
"Demek ki yaşam, yaşam olmamaktan algılamayla ayrılır. Yaşamı biz, algılamanın olmasıyla ve algılama yeteneğiyle tanımlıyoruz. Algılama yeteneği alındığında, yaşam yaşanmaya değmez olur; öyle ki, sanki yaşam toptan yok olur." diyor Aristoteles. İnsanı bilme ve anlama potansiyeli nedeniyle üst noktaya koysa da gerçek anlamda bilen ve anlayan insanı daha üst noktaya koyuyor. Bunu rüya ile gerçekleri görmekle örneklendiriyor. Rüya gören kişi de evet, bir görüş gerçekleştirmektedir ama onun gördükleri sahtedir diyor.
Düşünmenin insan için en doğru ve en mutluluk verici şey olduğundan bahsediyor Aristoteles ve bu kitabında herkesi düşünmeye davet ediyor. Mercimek kadar beyni olan insanların bile düşündüğü için acı çektiğinden dem vurduğu bir çağda düşünmeyi mutlulukla özdeşleştiren bir kitap okumak gerçekten güzel.
Böylece pek ağır aksak, pek beceriksizce de olsa ben de felsefe dünyasına adım atmış sayıyorum kendimi. Düşünmenin mutluluğunu hepimizin tatması dileğiyle...
Bir Açık Kalp Ameliyatı Değil
-
Bazı şeylere karar vermek yeterince zor. Ne hissedeceğimi de bilmiyorum ne
düşüneceğimi de. Bazen içimi bir heyecan kaplıyor ama mutlu bir heyecan
değil. K...
12 saat önce
platon ornitorenk okumadım daha ama güzel tabii parça parça bakıyom şimdilik. kitap serisi oldu o. :)
YanıtlaSilBir bakayım ben de :D Çok enteresan.
Sil<3 ben çok sıkılmıştım yhaa.Hiç tarzım değilmiş asd (: ama tabii sana kolay gelsin beyb.
YanıtlaSilTeşekkürler :D
SilAlfred Adler, "Yaşamın Anlamı" ve "İnsanı Tanıma Sanatı" ve en başta "Yaşama Sanatı" önereceğim kitaplar. Kadınları hayvanlarla bir tutan Aristo göklerin sırrını da verse okuyacağımı sanmıyorum.
YanıtlaSilKitap önerilerini dikkate alacağım. Aristo'nun kadınlar hakkındaki düşüncelerinden haberdar değilim ama çok takmıyorum ben böyle şeyleri. Nahoş düşünceler olmasının yanında göz ardı ediyorum. Kaç yüzyıl öncesinin kafası işte.
Silyüzüklerin efendisini kaça aldın yaaa :)
YanıtlaSilMert almıştı bana ve 70 falan gibi bişeydi sanırım.
Sil