yeni yıl mimi 2

doğum günü, yeniyıl mimi derken nostaljilerden nostaljilere sürükleniyorum...bu 2011'de bu 2012'de, bu da 2013'te yaptığım yeniyıl mimiymiş. şunu da geçenlerde yapmıştım. en eski blog arkadaşlarımdan biri olan deep mimlemiş beni bu kez, ben de oturdum yazıyorum işte.

2011 senesinde sınava hazırlanıyordum. sanırım onu takip eden üç yıl boyunca falan yeni yıldan popomdan düşmeyen bir pantolon istemiştim. yüksek bel pantolonların tekrar moda olması ile, bu yıl nihayet bu dileğim gerçek oldu.

o sene ebru'nun zenci bir adamla evlenmesini ve bana bir melez bebek vermesini dilemişim. bu dileğim baki arkadaşlar, o günün gelmesini umutla ve heyecanla bekliyorum. 2011 senesinden beri fotoğraf çekmek istiyormuşum, iki sene önce makine almaya muvaffak oldum. belki bu yıl biraz uğraşırım ne bileyim.

o sene yeni yıla ebru ve ayşe'yle girmiştik. oturduğum tabureden yavaaaşça arkaya yuvarlandığımı, yeni yıla tuvalette girdiğimi falan hatırlıyorum. benim odamda oturmuştuk tüm gece. derya teyze nefis tavuklu pilavını yapmıştı, ben ertesi sabah pilavdan daha çok yiyebilmek için annemin bulgur pilavını öve öve bitiremeyip ebru'ya itelemiştim, derya teyze'nin muazzam pilavı da bana kalmıştı. sanırım mide fesadı geçirecektim gkdjgfd.

2012 senesinde, bana can yoldaşı olması niyetiyle, fil, zürafa falan istemişim. bundan birkaç yıl sonra bir kedim oldu. bir fil, bir zürafa değildi ama milly hayatta en sevdiğim şeydi. brian molko hâlâ happy you're gone'ı bana yazdığını açıklamadı ama, bakın ne açıdan baktığımızla çok ilintili her şey. istediğim hemen her şey, bir şekilde er ya da geç olmuş. eli kulağında bakın, placebo'yu takipte kalın fjshjkfds.

nohut'la yüz yüze görüşebilelim artık istemişim. görüştük nohut'la yüz yüze. şimdi dönüp bakınca çok uzak, çok komik. 2012 senesi için çok büyük bir dilekmiş, şimdi sevimli bir anı. başarılı olmak istemişim, başarılı olamadım valla. olabileceğimi de pek sanmıyorum gfkjdgd.

2013 yılında içinde mert'in ve burcu'nun olduğu bir ev istemişim. bir senedir -sanırım- mert'le yaşıyoruz. burcu yok ama cansu var. coşku ve delilik istemişim, istemediğim kadar delirdim. istemediğim kadar coşkuya da sahip oldum. resim yapmak istemişim, başladım resim yapmaya.

2016 benim için korkunç başladı. korkunç devam etti. sürekli birileri öldü, insanlar o kadar çok öldü ki, galiba hepimiz biraz öldük bu sene boyunca. umutlarımız öldü, yaşama sevincimiz öldü, şevkimiz öldü falan ama canlı tutmak için hâlâ uğraşıyoruz bir şeyleri.

2016 yılında muhteşem insanlarla tanıştım. bazıları benim için koca hayal kırıkları oldu. böyle geriye dönüp bakınca bazı şeyler ne kadar değişmiş, bazı şeyler ne kadar aynı...

2017'den tek dileğim 2016 gibi olmaması olabilir galiba. bunca ölüm, bunca üzüntü, kendi küçük dünyamda olanlar, başlayanlar, bitenler kendime de çok söylemesem de beni çok yordu, çok hırpaladı.

ne diyeyim, başka söyleyecek bir şeyim yok. listeler yapmayacağım bu yıl. en büyük dileklerim, en içten dileklerim her dolunay'da göğe fısıldanıyor zaten.

mimi yapmak isterseniz, sizler de buyrunuz lütfen :)