52 haftalık şalanj

Mina'da gördüğüm 52 haftalık şalanja başlamaya niyet ettim ben de. Sanırım yedinci haftadayız yoksa sekiz mi? Takvimden baktım, yedinci haftadayız. İlk yedi soruyu cevaplayayım, sonrakileri de daha tertipli cevaplamaya çalışırım. Böylece "Artık sadece okuduğun kitapları yazıyorsun!" sitemlerine daha az maruz kalırım belki. Gerçi son zamanlarda hiçbir şey okuyamadığımdan ama susmayı da beceremediğimden bir sürü saçma sapan bir şey yazdım. Neyse.

1.Hafta: Nelere şükrediyorsunuz?
Birinci haftanın sorusu, o hafta nelere şükrettiğimiz mi yoksa genel olarak nelere şükrettiğimiz mi anlamadım. Eğer o hafta nelere şükrettiğimiz ise, hayatımda çok güzel insanların oluşuna şükrediyorum. Burnun boktan kurtulmuyor, nerede o güzel insanlar Cessie dediğinizi duyar gibiyim ama inanmazsınız, benim bile hayatımda kolumdan tutup beni aklı selime davet eden, ağlarken gözümün yaşını silen, düşünce kaldıran insanlar var.

Genel olarak cevaplayacak olursam, çok narsistçe olmayacaksa, olduğum şeye şükrediyorum biraz. Çünkü olduğum şey olmam kolay olmadı. İçimde öfke ve nefret biriktirmeyen ve insanları affeden ve affeden bir insan oldum, nasıl oldu bilmiyorum ama dediğim gibi kolay olmadığını biliyorum. Böyle birine bir şekilde dönüştüğüm için mutluyum.

2.Hafta: Evim / yuvam dediğiniz yer hakkında yazın.
Öyle bir yer olduğunu sanmıyorum, hiç öyle bir yer varmış gibi hissetmiyorum.

3.Hafta: Daha çok / sık yapsam dediğiniz beş şey.
1- Aşık olmak. Gerçekten kırk yılda bir aşık oluyorum zaten bir kez aşık olunca o kırk yıl sürüyor zaten ahahaha.
2- Çizim yapmak.
3- Yemek yapmak.
4- Örgü örmek.
5- Yürümek.

4.Hafta: Şu anda pencerenizden görünen manzara nasıl?
Bu gün yağmur yağdı, o yüzden Derya Teyze'nin camlarında minik yağmur damlaları var. Onların ardından apartmanlar ve ışıklar görünüyor, keyifli. Çok üşenmeseydim fotoğrafını çekebilirdim ama çok üşeniyorum.

5. Hafta: Hayatınıza yön veren bir alıntı.
Biri Saramago'dan:
"İnsanın -ayakları çizmeye göre fazla küçük olsa bile- babasının çizmelerini ayağına geçirmesi de insan olmanın bir yoludur. "
Biri Vonnegut'tan:
"Ne rolü yapıyorsak oyuz. O yüzden ne rolü yaptığımıza dikkat etmeliyiz."
Biri Baldwin'den:
Kendinizi bir korkuya karşı savunmak,gün gelip onun tarafından ele geçirilmenizi garantilemekten başka bir şey değildir;korkularla yüzleşmek gerekir.

6.Hafta: Bu haftanın en güzel hadisesi?
Geçen haftanın en güzel hadisesi neydi hiç bilmiyorum. O yüzden bu haftanın en güzel hadisesini yazayım: KESİNLİKLE DERYA TEYZE'NİN YEMEKLERİ.

7. Hafta: Sizi geren, endişelendiren bir şey yazın. 
Vallahi bu aralar beni en çok geren şey şu taşınma işi. O kadar kitap nereye sokulacak, nasıl taşınacak, evde nereye konacak hiçbir fikrim yok. Yatağım yok, yatak bulmam lazım. Yorgan da bulmam lazım. Yastığım ve nevresimlerim var neyse ki eheh. Yarın ve sonraki gün bu işlere girişeceğiz biraz. Beni geren bir diğer şey Cahit Hoca'nın beni kurstan atıp atmadığını bilmemek ahahaha. Taşınma işlerini halletsem adamcağıza soracağım gelmeye devam edeyim mi etmeyeyim mi diye. Bunlar dışında iyiyim.

Yeni ilaçlarım gerçekten iyi geldi, son iki gündür titreyerek uyanmıyorum. Çok keyifli de uyanmıyorum ama korku içinde uyanmamak da bir adımdır diye düşünüyorum. Gün içinde modum yükseliyor zaten. Keyfim yerinde, yemekler de çok güzel.

İki gündür 21 Pilots dinliyorum, bunları ergenliğimde nasıl keşfetmedim bilmiyorum. Size de bir şarkı bırakayım: