her şeyden bir parça

Geçen günlerde, sonunda elime bir miktar para geçti ve okula gitmeyip Gıcırtı'yı veterinere götürmeye karar verdim. Taşıma kutusuna iteleyerek soktuk, oynasın diye içeriye bir adet pinpon topu bıraktık ve kapısını sıkı sıkı kapattık. Başıma geleceklerden habersiz evden çıktım. Daha sokağı geçemeden Gıcırtı firar etti. Elimde boş taşıma kabıyla peşinden koştum, apartmanların arka bahçelerine daldım, dakikalarca kendisini aradım. Teyzelere, esnafa haber saldım ve ağlamaklı bir vaziyette eve döndüm. Aynı günlerde Seda'nın ayağı alçıdaydı.

İki gün kendisinden haber alamadık. Daha doğrusu ertesi sabah apartmanın bahçesinde gördük fakat kendisini almak için bahçeye girince çılgınca kaçtı. Akşam pencerenin altına gelip miyavlamaya başladı. Hemen çıktım, tatlı sözlerle seslenince geldi yanıma, eve getirdik.

Sonrasında okul tantanası yüzünden veteriner işi yatacak gibi oldu ama kızlar imdadıma yetişti. Seda'nın alçısı çıkmıştı, Özlem'in boş günü varmış. Aldılar götürdüler. Gözü enfeksiyon falan kapmamış, gözünde bir rahatsızlık varmış, kirpikleri içeri doğru çıkıyormuş ve gözünü çiziyormuş. Kirpiklerinin yakılması gerekiyormuş. Cuma sabahı operasyon geçirdi.

Tüm bunlar olurken Ender'le gereksiz iletişimler ve münakaşalar içerisinde idik. Ona anlatırken ne kadar şuursuzlaşmış olduğumu fark ettim. Zaman kayıpları, mekan kayıpları, algı bozuklukları, paranoyalar, depresyon... Bir lokma akıl sağlığım kalmadı herhalde dedim. Bir arkadaşıma mesaj attım, durumu anlattım. Bana bir hekimin numarasını verdi. Ayşenur, liseden, çok sevdiğim bir arkadaşım. Israrla "Cessie, ne olursun bu kadınla bir görüş" dedi, "Param yok" dedim. "Ay yumurta ye gerekiyorsa ama buna para ayır, bu kadar güvenmesem böyle ısrarcı davranmayacağım ama gerçekten çok faydalı olacağına inanıyorum. Gerekirse ben de destek olurum sana, benim param da ceplerimden taşmıyor ama ne önemi var aman, açlıktan ölecek de değilim." dedi. Çok teşekkür ettim, randevu aldım.

Dart ligi başladı. Perşembe günü takımca Ahır'daydık. İNANILMAZ EĞLENCELİ BİR GECEYDİ. Maça çıktığımda heyecandan ellerim titriyordu, maçı aldım. Takım inanılmaz enerjik, inanılmaz renkli. Bir baktık tüm bar bizim takımın maçlarını izliyor, müthiş bir kalabalık var boardun arkasında. Rakip takım beni çok sevmiş, transfer etmek istemişler. Ahmet Abi "Bir kasa bira teklif edin, belki kabul eder" demiş. Etmem ahahahah. Takımın yarısı inanılmaz amatör dartçılardan, öteki yarısı çok iyi dartçılardan oluşuyor. Deli gibi eğleniyoruz, kaybediyoruz, kazanıyoruz da. Bu kış ligi süper olacak gibi görünüyor.

Oradan çıkınca çorbacıya gittik, oradan da bir kısmımız hocanın evine. Ertesi sabah erkenden uyanıp okuluma gitmeyi başardım. Okuldan sonra Cansu'yla Kızılay'a geçtik, yemek yedik, sohbet ettik, derken psikiyatr görüşmem için yollara düştük.

Klinikte sıramı beklerken Ayşe'yle mesajlaşıyordum, "Çok gerginim, konuşmak istemiyorum ama yapmak lazım değil mi?" diye. Kadın inanılmaz neşeli, capcanlı bir kadındı. Beni o kadar rahatlattı ki anlatamam, bir çırpıda derdimi anlatıverdim. Hemen kafasında bir tedavi rotası çizdi, bir ay sonra yüz yüze görüşmemiz gerektiğini, iki kez de telefonlaşmamız gerektiğini söyledi. Bana bir okuma ve bir yazma ödevi verdi. Görüştüğümüz süre içerisinde biraz psikanaliz de yapacakmışız çünkü bu iş ilaç tedavisi ile çözülür gibi değilmiş. "Hiç endişelenme, zaten halihazırda çok bilinçlisin. Kendini zaptetmek adına doğru adımlar atıyorsun. Yapmamız gereken en önemli şey senin ruh halini biraz daha stabil bir hale sokmak, ondan sonra zaten tüm sorunlarını daha rahat değerlendirebilir hale geleceksin, hepsini konuşacağız ben de sana yardımcı olacağım" dedi. Ne yaptığından emin bir hali vardı, bana çok güven verdi.

Aldığım en mühim kararlardan biri hayatımı olumsuz etkileyen insanları ya hayatımdan çıkarmak ya da onlarla arama koca mesafeler sokmak. Bunda da biraz muvaffak oluyor gibiyim. İnanın bu yıl, sonunda, bir şeyleri toparlayabilecekmişim gibi bir his var içimde. Bunun için çabalıyorum da.

Olanlar bitenler bunlar arkadaşlar. Okumalarımdan bahsetmek isterdim ama onlar çok leş bir haldeler. O yüzden belki daha sonra.